DrechtStadLoop

Vooruit, nog éėn keertje dan. Niet omdat het moet, maar omdat het kan. En omdat Jan, de trainer van Rijnmond, heeft gezegd dat dat goed is. Een snelle 10 km, ‘kijk of je een wedstrijdje in de buurt hebt’. En aangezien ik altijd heel erg braaf doe wat me gezegd wordt, vooral als het in mijn straatje past, staan we vandaag aan de start van de DrechtStadLoop.

Het is verrassend warm in het zonnetje. Of zou het komen door de hartelijkheid van alle hardloopvrienden die we vandaag weer tegenkomen? Zelfs onze huisfotograaf, Marco, is present en zal ‘voorbij de molen rechts op 1,4 km’ klaar staan. Lekker vroeg op het parcours, dan zie ik er misschien nog een beetje hebbelijk uit. Misschien. Frank heeft enorm veel zin om lekker te gaan knallen. Ik heb vooral enorm veel zin om lekker op de bank te hangen. Maar goed, ik ben er nu toch. En ik moet tenslotte ook mijn nieuwe broek even testen en inlopen voor zondag.

Het is een relatief lange zit tot aan de start, ruim anderhalf uur. Tijd genoeg dus om minstens vier keer naar de WC te gaan. De start is weer eens bijzonder. Start aan de ene kant, finish aan de andere. We vertrekken dus vanaf dezelfde plek als dat de 5 km lopers binnenkomen, en alles loopt dus ook door elkaar heen. Maar ze hebben er over nagedacht, en de laatste loper is binnen vlak voordat we gaan starten. Er loopt dus niemand in de weg.

Dan het startschot en weg zijn we. Het is inderdaad best warm en natuurlijk ga ik veel te snel van start. Na ruim een kilometer doemt de beruchte molen op in het straatbeeld. Die staat straks ook op de medaille. Ik speur naar rechts en zie Marco gelijk staan. Ik zwaai om zijn aandacht te trekken, en dat lukt. Daarna op naar het 5 km punt.

Ondanks de warmte, het feit dat ik enorm stijf ben en mijn linkerbovenbeen een klein beetje verkrampt aanvoelt probeer ik het tempo in elk geval tot de 5 vast te houden. Daarna zien we wel weer verder. Het lukt redelijk en ik passeer op 28 minuut nog wat. Ik permitteer me twee slokken water bij de drankpost, de rest giet ik lekker over mijn verhitte gezicht. Er zitten best wat heuveltjes in het parcours en ik denk automatisch aan New York. Ik vrees dat ik nooit meer een heuvel kan nemen zonder aan New York te denken.

Vriend Iwan zou ergens bij de 7 km staan maar ik zie hem niet. Ik check mijn horloge en ik ben ruim op tijd om in elk geval onder het uur te finishen. Zelfs ondanks het feit dat ik ietsje langzamer ga lopen. Ietsje langzamer is echter nog steeds meer dan 10 km per uur, en ik hou dat gewoon vol. Ik ben nu al trots op mezelf. Ik kom Marco nog een keer tegen, word onderweg aangesproken, pers er hijgend een antwoord uit en wordt van de zijkant geroepen door Tineke voor een foto. De molen komt weer in beeld, ik zoek me de pleuris naar het 9 km bordje, dat er niet staat, en ga dan eindelijk het hoekje om naar de finish.

Dan zie ik de klok. 56:14, ik heb nog 3 seconden om mijn PR te halen. Ik trek een sprint, hoor mensen langs de kant lachen om mijn actie en kruis de lijn op 56:19! Frank staat me op te wachten. Ik denk eerst dat ik het hiermee nét niet gered heb, maar als er weer zuurstof in mijn hersenen terecht komt kan ik ook weer enigszins helder denken, en bedenk me dat er zoiets als een nettotijd bestaat. En dat verschil zou toch best wel meer dan twee seconden moeten kunnen zijn. We wachten nog even tot Herman binnen is en gaan dan langzaamaan op weg naar een warm bad en vooral voedsel.

Thuis is het oordeel van de tijdregistratie onmiskenbaar. 55:56, mijn PR op de 10 km is met 21 seconden verpulverd. Was het het weer? Was het de positieve energie? Was het mijn nieuwe broek, die overigens heerlijk zit? Of stiekem toch die 4,5 kilo die ik afgevallen ben? Of een combinatie van dit alles? Wat de reden ook is geweest, we moesten van Jan de trainer een snelle tien lopen. En aangezien ook Frank een PR gelopen heeft kan hij tros op ons zijn. Met gepaste voorzichtigheid kunnen we dan ook zeggen:

New York, we are ready!

1 Reactie

  1. Jelte Dorenbos

    Even een paar opmerkingen van je schoonvader:
    Het is misschien slim om dat linkerbovenbeen een 5-tal dagen goed in te zwachtelen om het maximale rust te geven.
    Verder is het verstandig je fans de mogelijkheid te geven zich duidelijk te manifesteren, jij bent de STER waar zij voor komen. Zie 1 en 7 km Marc en Iwan!!
    Nooit een antwoord tijdens het lopen “er ui persen” bewaar en overweeg intussen het antwoord tot de persconferentie na afloop als je weer herstelt bent.
    Denk volgende week terug aan de positieve energie (broek, weer, 5,5 kg, PR,combinatie).
    Veel succes, volgende week!! ‍♀️

    Reageren

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *