‘Hoofd, schouders, knie en teen, knie en teen,
Hoofd, schouders, knie en teen, knie en teen,
Oren, ogen, puntje van je neus,
Hoofd, schouders, knie en teen, knie en teen.’
Een kinderliedje uit mijn vroege jeugd (en ja, dan kunnen jullie gelijk schatten hoe oud ik ongeveer ben). Maar ik kom er op naar aanleiding van mijn laatste bezoek aan de fysiotherapeut. Want dat hardlopen, dat doe je dus niet alleen met je benen.
De gemiddelde loper weet wel dat je sterke beenspieren moet hebben. Sterke bovenbenen, stevige hamstrings en iets met de kuiten is ook mooi meegenomen. De iets vaker lopenden onder ons weten ook wel dat je buikspieren ook belangrijk zijn. Niet dat ik voor de marathon wist dat we daar 3 soorten van hadden, rechte, schuine en diepe buikspieren. Plus de bonus ‘Core’ spieren. Ik ben nog steeds van mening dat ik maar één soort heb, en dan met name de inactieve soort, maar dat terzijde.
Maar wisten jullie bijvoorbeeld dat je ook sterke rugspieren moet hebben om te kunnen hardlopen? En dan niet omdat ik iets op mijn rug draag, daar had ik Frank mee opgezadeld. Daar kwam ik dus achter toen ik langere duurlopen ging doen en na afloop enige vorm van verkramping in mijn schouders niet kon ontkennen. Althans, van de spieren tussen mijn schouderbladen. Ik ben me nu heel hard aan het concentreren om die tijdens het lopen te ontspannen. Als mijn paardrij-instructrice dit leest zal ze hardop verzuchten ‘Eindelijk! Dat probeer ik haar al jaren bij te brengen’. Blijft geen simpele opgave.
Mijn trainingsprogramma is dan ook redelijk uitgebreid en slaat geen plekje over. Nou ja, mijn voeten misschien, maar die schijnen vanzelf getraind te worden door het dragen van hoge hakken. Krijg je sterke enkels van. Frank mag dus best af en toe mijn stiletto’s lenen. Als hij ze tenminste heel teruggeeft.
Ik begin mijn programma altijd met mijn kuiten. Gek genoeg heb ik daar weinig moeite mee, dat werkt erg motiverend. Dan mijn hamstrings en bovenbenen. De gevreesde ‘Lunge’ probeer ik altijd te omzeilen door een alternatieve oefening in één van de apparaten. Is minder zwaar want we zijn wel goed maar niet gek. Dan gaan we door naar de ‘Oester’, enorm goed voor de bilspieren. Daarna 10 minuten op de bal voor Core training. Lijkt een oefening van niks, maar ik zweet als een otter door de inspanning. Tegen die tijd ben ik er al helemaal klaar mee, dus de buikspieroefeningen sneuvelen gretig onder het motto ‘ik heb wel weer genoeg gedaan vandaag’. Als Frank dan nog aan het afronden is kan ik nog even snel de rugspieren doen.
Het hele lichaam rond. Goed voor 2 dagen spierpijn. Hetzelfde rondje voor het strekken na het lopen. Houdt het lekker overzichtelijk. Routine afwerken net als een hardloopschema. En daar ben ik natuurlijk helemaal gek op. En met een moe maar voldaan gevoel mag ik dan weer richting huis.
Daar werk ik daarna de training voor de overige spieren in mijn lijf af. Mijn kaakspier, slikspier, zitspier, hangspier en uiteindelijk een beetje rekken en strekken van de ooglidspieren. Word je ook best moe van!