De AVG komt er aan, de wet waarin de bescherming van privégegevens weer beter gereguleerd wordt. Dit geldt natuurlijk niet alleen voor gegevens van je klanten en andere zakelijke relaties, maar ook van je medewerkers. Wat er bij je medewerker thuis gebeurt is niet jouw zaak. Toch is het best lastig om zakelijk en privé gescheiden te houden. Want soms hebben privézaken nu eenmaal invloed op wat er op het werk gebeurt.
De meest bekende van deze gevoelige onderwerpen zijn natuurlijk ziekte of de financiële situatie van de medewerker. Maar ook de situaties die minder voor de hand liggen zoals of iemand in een harmonieuze relatie zit, verslaafd is ergens aan of een depressief familielid heeft, hebben wel degelijk impact op hoe goed iemand presteert of zelfs hoe iemand reageert op zijn omgeving.
Als werkgever mag je je er niet mee bemoeien en het zeker niet meenemen in zaken als beoordeling of promotie. Ik denk echter dat je als werkgever wel degelijk een maatschappelijke verantwoordelijkheid en als mens een morele verplichting hebt om daar waar je kan iemand te helpen. De vraag is echter hoe doe je dat zonder de wet te overtreden danwel belangen met elkaar te laten verstrengelen?
Het is een grijs gebied waar de nodige tekst al over geschreven is. In mijn optiek zijn er een aantal basisregels die heel makkelijk te hanteren zijn.
1. Zorg voor een veilige omgeving en hou het in vertrouwen.
2. Stel een open vraag en kijk in hoeverre iemand bereid is er over te praten. Soms is praten al voldoende.
3. Geef zelf geen advies, maar verwijs iemand door naar een specialist of help iemand hoogstens om die specialist te vinden.
4. Kijk objectief naar hoe iemand functioneert op het werk, en spreek hem indien nodig dáár op aan. Feiten, geen gevoelens.
5. Accepteer dat je niet alle problemen op kan lossen en hanteer in dat geval regel 4.
Maar de belangrijkste regel van allemaal in dit soort gevallen is wat mij betreft ‘Volg je hart’. Dan kan je nooit misgaan.
Eens of oneens?