Nog een week voor #demooiste. ‘Appeltje, eitje voor jou’, zegt iedereen, maar ook met hardlopen ben je net zo goed als je laatste race. En mijn laatste races waren niet zo heel erg denderend wat dat betreft. Een beetje overtraind c.q. oververmoeid en mijn kuiten...
‘Doe jij wel eens rustig aan?’, wordt er de laatste tijd vaak aan me gevraagd. Eerlijk gezegd niet. Of dat goed is weet ik niet. Of eigenlijk wel, want stiekem doe ik gewoon iets te veel en dat weet ik dondersgoed. Maar sommige dingen zijn traditie, en die moet je in...
Tussen al het asfaltgeweld door moet er ook nog een beetje getraild worden. Twee keer met de ogen knipperen en we mogen revanche nemen op het Petranpad, maar dat gaat niet vanzelf. Dus gaan we maar weer eens met de bende van ellende de duinen en bossen van Oostvoorne...
En terwijl we aftellen naar Tokio komt er nog een klein trailtje tussendoor. Moet kunnen, bovendien heeft Frank vorig weekend niet gelopen en wil hij toch nog even kijken hoe de beentjes er voor staan. Daarnaast is het altijd gezellig om met een groepje de buurt...
Op de valreep voor onze vakantie lopen we nog een RMD Social Trail. We hebben in Nederland herfstige buien met winterse temperaturen, of moet ik zeggen winterse buien met herfstige temperaturen? Het maakt niet uit, lees gewoon het is koud en nat, en die nattigheid...
Ik zie een mengeling van onbegrip, ongeloof en uiteindelijk een beetje bewondering op zijn gezicht. Maar er zit zeker kortsluiting in zijn brein. ‘160 kilometer hardlopen, kan dat dan? Aan één stuk door? Echt waar? Wow, dat is met de auto al ver. Wat knap! Ik zou het...
Het hoofd weegt zwaarder dan de benen Ik heb meerdere hardloopboeken in de kast staan. Sommige zijn interessant, sommigen zijn grappig, sommigen educatief en ja, ik heb er ook één of twee waarvan ik denk: ‘Nou, dat geld had ik me kunnen besparen!’ Maar nu heb ik een...
Zoef! Ieder jaar is het weer hetzelfde liedje. Op het ene moment sta je met afgrijzen te kijken naar de cijfers op de weegschaal vanwege alle oliebollen en kerstkransjes die je de afgelopen week in je mik geduwd hebt, het andere moment ben je een jaar verder en zit je...
The Terminator. Het is niet voor niets dat ik die bijnaam heb. Als je de films kent dan heb ik die naam te danken met name aan een van de eindscenes waarbij de robot in kwestie geen benen meer heeft en nog maar één arm. Met die ene arm sleept hij zich obsessief voort...
Volgende week ‘om deze tijd’ staan we in het startvak te wachten op het startschot. Startvak Oranje, hoe toepasselijk, met duizenden andere lopers. Opgewonden, hopelijk met goed weer, en klaar om over de Verrazano Bridge de vijf wijken van New York te overwinnen....
Recente reacties