Wat krijg je als je met alleen dames gaat hardlopen en het is mooi weer? Juist, rosé op het terras. En dan bedoelen we niet de roze shirtjes maar een roze drankje in een glas. Na afloop welteverstaan. Want dat roseetje krijgen ze niet zomaar en moet wel eerst verdiend worden. Laat dat maar aan drill sergeant Saskia over.
Met maar liefst 5 schapen, mijzelf inclusief, doen we vandaag een rondje Kralingse Plas. Het is er heerlijk weer voor, zo kan niemand verdwalen en drank aan het eind van het rondje doet wonderen voor de motivatie. Na wat gebakkelei over van welke kant de wind nu komt, met een nadrukkelijke wens om het laatste stukje met de wind in de rug te lopen, maak ik weer indruk met mijn professionele hardloophorloge. Wat zo’n klein stukje hardware toch al niet voor elkaar krijgt. En het is gewoon in de winkel te koop. Oh nee, ik bedoel natuurlijk dat je het alleen krijgt als je voldoende hardloopkilometers in je benen hebt zitten! Het duurt echter even voordat hij de satelliet oppakt en de meisjes worden ongeduldig. Ze hebben er zin in!
We gaan dan ook weer lekker snel van start en binnen no time mag ik weer mijn Go’s en Yo’s over de plas schreeuwen. Ik krijg er een droge mond van, dus mijn motivatie voor dat drankje straks schiet ook met iedere interval omhoog. En ik moet hard schreeuwen want de schapen lopen ver uiteen, met mij ergens in het midden. Soms moet ik wat langzamer lopen voor de laatste, soms wat harder om er voor te zorgen dat ik de snellere hindes niet kwijt raak. Het valt nog niet mee om de leader of the pack te zijn! In elk geval weer goed voor mijn eigen training. En met al dat heen en weer lopen maak ik sowieso meer kilometers dan de beoogde 5km, dus dat heb ik ook maar mooi gewonnen.
De dames doen het prima. Aan het eind wordt er nog een sprintje getrokken door een paar terwijl de rest rustig uitdribbelt. Ik ben weer trots op mijn meisjes! En met de auto bij de hand, en dus de tassen met bankpasjes, telefoons, vestjes en jasjes, is het plekje op het terras gauw gevonden, met veel wind maar wel in de zon. En prijken er in rapper tempo dan onze snelste sprint een paar glazen rosé op tafel. “Ah, alcohol!” wordt er diep verzucht. Daar doen we het tenslotte allemaal voor. En voor de gezelligheid natuurlijk. Ik ben de komende twee weken op vakantie maar er wordt beloofd om gewoon door te trainen zodat we als ik terug ben iets met een rondje brug kunnen doen. Na twee drankjes beginnen de magen te knorren en zijn we toch wel een beetje afgekoeld. Ik maak de balans op. 45 minuten hardlopen versus 90 minuten borrelen. Een mooie verhouding van 1 op 2 dus.
Yup, laat dat hardlopen maar aan de dames over!