Ik heb er zo langzamerhand een dagtaak aan. Oefeningen. Had ik al een schema voor de weekverdeling van mijn hobby’s en een schema voor de trainingen voor de marathon, heb ik nu ook een schema voor mijn dagelijkse oefeningen. Met als special 1 á 2 keer in de week een uitbreiding op de sportschool. Want hardlopen doe je niet zomaar. Nee, daar moet je voor trainen. Er komt veel meer bij kijken dan alleen een beetje rondrennen. Daar doe je wel conditie mee op, maar hardlopen bestaat uit nog twee andere delen, mentaal en kracht. Voor mentaal ga je naar Facebook maar kracht, tja, dat moet je zelf kweken.
Ik begon voor mijn eerste marathon met een beetje spieren kweken op de kuiten en de bovenbenen. Er kwam helaas een moment dat ik last van mijn rug kreeg en moest er aan geloven. Core- en buikspieroefeningen. Met een mooie blauwe bal onder mijn bil lag ik voor de TV met de benen in de lucht. Om diezelfde bal weer in een hoek te gooien en stof te laten happen toen de marathon voorbij was en ik ook geen last meer van mijn rug had.
En toen begon ik te trainen voor mijn tweede marathon. Voorzichtig pikte ik weer een wekelijks uurtje in de sportschool op. Het ging zoals het ging, met op een gegeven moment een protesterende hamstring en uiteindelijk een dwarse kuit. Nieuwe fysio, nieuwe oefeningen. Met sprekende namen als de oester, de brug en goodmornings. De oester deed ik al in de sportschool, de brug vond ik niet leuk en deed zeer aan mijn rug maar de goodmornings, ja, daar had ik wel wat mee. Ik zocht mijn vertrouwde plekje voor de TV weer op, poetste mijn gewichtjes op en boog elke dag 3 x 20 keer voorover. Eerst met 5 kilo, toen met 10 naar 15 en inmiddels met 20 kilo. Nog even en ik heb 42,195 kg in mijn nek hangen, maar dat terzijde.
De klachten kwamen onder controle, ik zegde mijn abonnement bij de sportschool op onder het motto ‘wat ik daar doe kan ik thuis ook’, en nog een paar andere redenen, en holde vrolijk verder. Met nadruk op verder. Na twee keer 24 km ging het weer mis. Terug bij de fysio kreeg ik de opdracht om toch ook de oester iedere dag te doen en écht de brug er bij te pakken. Én een nieuwe oefening voor, jawel, mijn buikspieren! Ik kreeg één troost, de goodmornings hoefde ik dan nog maar twee keer per week te doen. Inmiddels ook bij een andere sportschool pakte ik toch ook die kuiten en bovenbenen maar weer mee. Na het bezoekje bij de bewegingswetenschapper onlangs had hij ook nog een verrassing voor me. Een dagelijkse oefening!
En zo sta ik iedere dag op het keukenhulpje, met een paraplu voor mijn evenwicht, mijn heupen op te trekken, puf ik op de grond om mijn buikspieren aan te spannen, gooi ik wulps mijn heupen omhoog, lig ik met een elastiek om mijn knieën een oester te imiteren en draai ik mijn kont naar Frank terwijl ik vooroverbuig met een zak duiklood in mijn nek. Iedere dag voor de TV. 3 x 20, links en rechts. Behalve op maandag. Dan luister ik naar opzwepende muziek en kijk ik naar gespierde zwetende mannen. 3 x 20, links en rechts.