Het jaar van de Coronaloop

2020. Wat een kutjaar. Het jaar van Corona. Het jaar dat alle leuke dingen afgelast werden, we diverse lockdowns hebben gehad, de horeca dicht ging, we verplicht moesten thuiswerken, stress opbouwden door alle onzekerheden, niet mochten knuffelen, of eigenlijk niks mochten, mensen hun levenswerk in rook op zagen gaan en dierbaren die ons ontvallen zijn. Gauw vergeten dus en hopen op betere tijden.

Maar was het dan echt een kutjaar? Natuurlijk, de dierbaren missen en niet samen kunnen zijn of zelfs maar met elkaar hardlopen, de onfortuinlijken die in hun werk en inkomen geraakt zijn en niet kunnen knuffelen ‘sucks’ zoals dat heet. Bigtime. 

Maar kijk ook even terug naar de andere kant van de medaille. Wanneer was de laatste keer dat je zoveel tijd met je kinderen doorbracht? Dat je een wandeling maakte in plaats van ‘vluchten’ in een pretpark? Dat je gedwongen werd om weer eens na te denken over wat nu echt belangrijk is in het leven? 

Als ik even in hardloopsferen blijf hebben we ‘mazzel’ gehad. Wat er ook gebeurde, we konden nog altijd naar buiten en een rondje rennen. Ik heb een prachtige Corona medaille. En door het ontbreken van evenementen zijn we creatief geworden om weer te genieten van het hardlopen an sich. Ik heb ontelbare PR’s verbroken zien worden, mensen gingen alternatieven zoeken al dan niet in het trailen, anderen hebben 2020 aangegrepen om hun lichaam een rustjaar te geven. En velen hebben überhaupt de lol van het hardlopen ontdekt.

Zelf ben ik meer gaan trailen, want die evenementen gingen wat vaker door, en bovendien was ik mijn rondje Rotterdam af en toe ook gewoon zat. 2020 was daarnaast het jaar dat ik de grens van de 60 km overschreed, waardoor ik nu een mooi doel heb voor 2021. Ik leerde het gemak van regelmatig thuiswerken en tussendoor een rondje rennen, verloor de waan van non stop wedstrijden lopen en leerde ze weer waarderen als er wel een doorging. Ik heb mijn buitenlandse vakanties gemist maar heb ontdekt dat we in Nederland ook een heleboel mooie plekken hebben. En ik heb een aantal vriendschappen uit kunnen bouwen ook al mochten we maar beperkt bij elkaar zijn.

Natuurlijk heeft het niet voor iedereen positief uitgepakt, dat zal ik niet ontkennen, maar als we even door Corona heen kijken is 2020 geen kutjaar geweest, maar een jaar van Ups en Downs. Eigenlijk net als ieder ander jaar. Het enige verschil is dat we van tevoren een ander beeld hadden van hoe dat jaar er uit zou komen te zien. En daarvan hebben we weer moeten leren om ons aan te passen, om flexibel en creatief te zijn en dat het leven niet te plannen valt.

Ik ben ooit een mooie spreuk tegen gekomen die dit heel simpel samenvat. Expect the unexpected. Het vergt even wat oefening maar als je dat doet kan het nooit misgaan. Voor de rest zou ik zeggen, wat er ook gebeurt, altijd blijven rennen.

Ik wens iedereen een heel mooi, fantastisch, liefdevol en gezond hardloopjaar!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *