Ok mensen, en vooral de dames, het spijt me maar ik heb altijd geleerd dat je slecht nieuws gelijk moet brengen zonder omhalen. Dus ik val maar gelijk met de deur in huis. Van hardlopen word je vies. En van trailen word je heel erg vies! Ik heb dan ook nooit zo goed begrepen hoe sommige hardloopdames vol in de make-up gaan rennen. Of met losse haren. Zelfs bij sieraden trek ik al een licht wenkbrauwtje op, maar vooruit, dat zou nog kunnen.
Om te beginnen ga je gewoon zweten. Tenminste, als je ook echt hardloopt. In de sportschool zie ik het ook vaak. Dames die meer bezig zijn met een leuke selfie, strak in de lak, dan twee keer een gewichtje wegdrukken met hun dijen om de schijn op te houden, en dan weer verder met hun telefoon aan de slag gaan. Maar goed we hadden het over hardlopen. Zweten wordt veroorzaakt doordat je lichaamstemperatuur omhoog gaat. Het bloed gaat harder pompen en je lichaam probeert met het afstoten van vocht die temperatuur te reguleren. Gevolg, een rood hoofd, een warme huid en vocht dat door je poriën naar buiten komt. Niet heel erg bevorderlijk voor een laag make-up. Het loopt uit en gaat vlekken. Zelfs als het waterproof is! In elk geval de meeste merken.
Voor die uitzonderlijke gevallen dat je mascara van dat ene gruwelijke dure merk is en toch enigszins bestand tegen de zondvloed van zweet, dan kent je lichaam toch nog bepaalde plekken waar meer zweet geproduceerd wordt dan anderen. En dan wordt je kleding vochtig. Enter de zweetplek. Oksels, borsten, liezen, you name it. Sommige mensen, meestal mannen, zweten zo erg dat ze hun hele shirt kunnen uitwringen na afloop, of het nu warm is of niet. Laten we eerlijk zijn, zweetplekken zijn niet sexy. En geen shirt met de tekst ‘I don’t sweat, I sparkle’ kan daar wat aan doen. Heb ik het nog niet eens over de geur gehad. Vers zweet stinkt meestal niet, maar als je even vergeten bent dat je dat shirtje al een keer eerder aangehad hebt… Ik zeg niks.
Nou zijn dat alleen nog maar de standaard zaken van het hardlopen. Als het regent word je niet alleen nat maar regen kan ook vies zijn. Als er zand van de Sahara doorheen zit bijvoorbeeld. Maar ook bij droog weer is de lucht vies. Zomers als het heel erg stoffig is. Probeer je neus maar eens te snuiten, geheid dat het zwart ziet. Door de bossen rennen of het zogeheten trailen is al helemaal erg. Als ik klaar ben heb ik altijd witte ‘sokken’ na afloop als ik ze uittrek, zo zwart van de viezigheid zien de rest van mijn benen er uit. Laat staan als ik een boomworteltje gemist heb. Dan zien ook mijn handen, armen en mijn kleding er zo uit. En ik ben een keer op 5 cm van een koeienvlaai gevallen. Ik zeg weer niks…
Tijdens het regenseizoen heb je dan weer te maken met blubber. Die blijft niet alleen aan je schoenen zitten, het vliegt je om de oren. Als je er niet zelf doorheen loopt doet de loper naast je het wel. Het ergste heb ik nog niet eens verteld. Als je pech hebt, dan moet je midden in het bos naar de WC. Natuurlijk, je kan het ophouden. Mij lukt dat geen 10 km. Bovendien loopt het voor geen meter. Dus gewoon een boom opzoeken en gaan. Ja, ook voor een grote boodschap als het moet. Daarom heb ik altijd zakdoekjes bij me. Vies? Ik moet eerlijk zeggen dat ik een Dixie viezer vind. Al helemaal die bij wegwedstrijden, maar goed. Smaken verschillen.
Als je denkt dat je alles gehad hebt, gooi ik nog een klein beetje olie op het vuur. Vliegjes in de zomer die je naar adem snakkende open mond binnen vliegen. Laaghangende rupsen die aan hun draad uit de bomen vallen als jij er onderdoor loopt. Muggen die een aanval op je blote knieholtes doen als je stil staat en een slok water neemt. Mieren die over je been rennen als je net even op die boomstam gaat zitten voor een hap van je krentenbol. En de grootste motherfuckers of all, teken die zich in de groeven van je lichaam bijten maar waar je pas de volgende dag achter komt.
Kortom, als je smetvrees hebt is hardlopen geen sport voor jou. Als ik er zo over nadenk is dan eigenlijk geen enkele sport geschikt, maar dat terzijde. Toch ken ik mensen die wel hardlopen, maar niet trailen omdat ze dat ‘vies’ vinden. Terwijl ze dat stiekem eigenlijk wel heel erg graag zou doen. Tegen die mensen kan ik maar één ding zeggen. Get over it! Vies word je toch wel. En die beestjes?
Ach, die zijn banger van jou dan jij van hen!